Ik krijg de laatste tijd nogal wat feedback van mannelijke volgers dat er weinig vleesgerechten op deze site staan en tja daar draagt deze “feministische” pasta ook niet echt aan bij… (of heb ik alleen maar carnivoren in mijn omgeving en zijn er best mannen die af en toe van vega houden?)
Ik ben een vleesliefhebber maar de foto’s van de gerechten met vlees die ik maak vind ik meestal niet geslaagd genoeg om te publiceren. Misschien toch nog eens op cursus.
Wat betreft de pasta. Deze is geïnspireerd op een recept uit het boek Jeruzalem van Ottolenghi. Pasta met yoghurt schijnt een Palestijns en Turks gebruik te zijn en dat gebruik beviel hier goed. De yoghurt geeft een lekkere romige smaak en is calorievriendelijk! Gewoon een fijne verse lentepasta die helemaal past bij dit seizoen. Het originele recept is met gewone pasta en veel chilivlokken en olijfolie, dat vond ik niet zo nodig.

Ingrediënten
voor 2 personen | bereidingstijd 30 minuten

• 300 ml Griekse of Turkse yoghurt
• 3 el olijfolie
• 2 tenen knoflook
• 200 gr verse doperwten (of diepvries als je ze écht niet kunt vinden :))
• 6 groene asperges (optioneel), in drieën gesneden
• 200 gr speltpasta
• 30 gr pijnboompitten
• 125 gr feta
• 2 handjes basilicumblad, grof gescheurd
• zout, witte peper en chilivlokken uit de molen

Mix 50 gr doperwten, 3 el olijfolie en de knoflook met de staafmixer of keukenmachine en voeg er de yoghurt aan toe. Meng het geheel goed tot een bleekgroene saus. Bewaar het in de mengkom.

Kook de pasta in een grote pan beetgaar in zo’n 10 minuten. Rooster ondertussen de pijnboompitten goudbruin, grill de asperges kort totdat ze beetgaar zijn en kook de verse doperwten kort, zo’n 5 minuten. Snijd de feta in blokjes.

Giet de pasta af in een vergiet, schud dit goed uit zodat al het water eruit is en meng de pasta geleidelijk dor de yoghurtsaus. (Als je alles ineens toevoegt schift de saus!)
Voeg de warme doperwten, het gescheurde basilicum, de feta, wat zout en de witte peper toe en verdeel de pasta over de borden. Garneer tot slot met de pijnboompitten en een beetje chilivlokken uit de molen.

Bron: aangepast recept van Ottolenghi uit het boek Jeruzalem